Nasze lniane worki do żywności z atestem PZH!
19 marca 2022
Ekobiznes? To proste!
5 maja 2022
Tkaniny lniane i ich imitacje - na co zwrócić uwagę?
Len jest tkaniną szlachetną i stosunkowo drogą. W takich przypadkach nie sposób, aby nie powstawały materiały, które swoją strukturą będą przypominały tkaninę lnianą, ale będą bardzo tanie.
Jak sprawdzić, czy tkanina jest wykonana z naturalnego lnu, czy jest jego tanią imitacją?
Tkanina lniana
Tkaniny lniane charakteryzują się prostym (płóciennym) splotem. Są bardzo wytrzymałe, a na ich powierzchni można zauważyć charakterystyczną, nieregularną fakturę. Wpływa na to budowa włókien lnu - mają one nieregularną strukturę. Włókno używane do tkania sprawia również, że gotowa tkanina jest dosyć sztywna oraz silnie się gniecie.
Len uzyskuje odpowiednią miękkość dopiero po kilku praniach, a przy tym nie mechaci się. Inwestycja w lniane wyroby jest zatem inwestycją na lata.
Obecnie tkaniny lniane, które są przeznaczone do szycia na przykład pościeli, są uszlachetniane. Procesy uszlachetniania wpływają na zmiękczenie tkaniny oraz ograniczenie jej kurczliwości - surowa tkanina lniana przy pierwszym praniu może się zbiec nawet o kilka centymetrów.
Tkanina mieszana (len z domieszkami)
Tkaniny mieszane to tkaniny, które w swoim składzie zawierają przynajmniej 40% czystego lnu, a pozostałe 60% może składać się z innego rodzaju włókien. Tkaniny te wyglądają tak samo jak czysty len, co jest spowodowane przez taki sam splot - splot płócienny. Mogą się jednak mechacić i być mniej podatne na zagniecenia (w zależności od rodzaju dodanego włókna, właściwości zmieniają się).
Jeśli producent nie poda nam rzeczywistego składu tkaniny, na przykład 45% lnu i 55% bawełny, możemy nie zorientować się, że tkanina, której używamy, nie jest w pełni wykonana z lnu.
Imitacje lnu - tkaniny lnianopodobne
Tkaniny, które imitują len, są bardzo często obecne na rynku. Są to wyroby tanie i bardzo przypominają tkaniny z czystego lnu, ponieważ ich splot jest taki sam, jak w przypadku lnu naturalnego. Splot ten często nazywany jest splotem lnianym i stąd może wynikać nazewnictwo imitacji.
Imitacje najczęściej wyprodukowane są z włókien sztucznych (np. wiskozy) lub syntetycznych (np. poliestru), a także poliestru z domieszką bawełny.
Gotowe wyroby z imitacji lnu po kilku praniach mogą się mechacić, a w codziennym użytkowaniu nie gniotą się, nie wymagają więc prasowania.
Jak producenci nas oszukują?
Wiele produktów przechodzi kontrole prawidłowości oznakowania i jakości produktów włókienniczych. Wnioski po kontrolach Inspekcji Handlowej oraz UOKiK możemy znaleźć w raportach tych organów.
“Jak wynika z corocznych kontroli przeprowadzanych przez Inspekcję Handlową, niezgodne z prawem oznaczanie składu surowcowego wyrobów włókienniczych jest niestety zjawiskiem dość częstym (w 2017 roku odsetek nieprawidłowo oznaczonych wyrobów wyniósł 45,7%, w 2018 roku – 36,9%, a w 2019 r. - 49,1%)”. - Instytut Prawa Mody
Prawie połowa producentów i dystrybutorów odzieży oszukuje nas w kwestii składu surowcowego odzieży. W e-booku Instytutu Prawa Mody możemy znaleźć opisy kilku ogromnych oszustw, a oto dwa z nich:
- “koszula męska oznaczona jako wykonana w 65% z bawełny, a w 35% z poliestru – w rzeczywistości proporcje tych włókien były dokładnie odwrotne”,
- “sweter damski oznaczony jako wykonany w 100% z lnu – w rzeczywistości nie zawierał on ani odrobiny tego włókna (w 78,7% był wykonany z akrylu, a w 31,3% z poliestru)”.
Takie statystyki są porażające w czasach, kiedy oczekujemy od producentów transparentności w zakresie procesu produkcji, a jesteśmy oszukiwani o składzie użytych materiałów.
Jak sprawdzić skład tkaniny? Test spalania
Jedynym rzetelnym sposobem na określenie składu surowcowego tkaniny jest zbadanie próbki w laboratorium. Ale w domu możemy wykonać test, który określi, czy dany wyrób jest z tkaniny naturalnej, czy też sztucznej - mowa o teście spalania włókna.
Wystarczy kilka pojedynczych włókien (nici) lub skrawek materiału, który zostanie podpalony. Na podstawie szybkości spalania, koloru płomienia, zapachu oraz pozostałości po spaleniu można określić materiał, z którego zostało wykonane włókno.
Len
Bawełna
Włókno sztuczne (np. wiskoza)
Włókno syntetyczne (np. najpowszechniejszy poliester)
Jeśli do testu spalania wykorzystujesz fragment materiału, a nie pojedyncze włókna, próba może nie wyjść do końca rzetelnie. Dokładne określenie składu surowcowego będzie niemożliwe lub bardzo utrudnione w przypadku tekstyliów wykonanych z mieszanek tkanin, np. bawełny z poliestrem czy też lnu z bawełną. Często producenci podają nieprawdziwy skład surowcowy lub procentową zawartość danego włókna.
Podsumowanie
Imitacje na rynku modowym możemy spotkać wszędzie. Zaczynając od podrabiania logotypów marek, brandowania nimi nieoryginalnych produktów i sprzedawania jako oryginalne, kończąc na imitowaniu tkanin. Musimy zwracać szczególną uwagę na to, co kupujemy - nawet producenci i sprzedawcy, świadomie lub nie, oszukują nas w kwestii składu wyrobu, sposobu produkcji czy też jego pochodzenia.
Warto kupować gotowe produkty ze sprawdzonych źródeł - nawet, jeśli oznacza to wyższą cenę. Transparentność działań powinna być wpisana w politykę firmy i potwierdzona odpowiednimi certyfikatami, ale sami musimy dysponować odpowiednią wiedzą. Świadomość konsumencka pozwoli nam na zakup tego, czego potrzebujemy i czego oczekujemy od wyrobu.
Wszelkie niezgodności należy zgłaszać do UOKiK (Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów).
